Webman

Şimdi şöyle “webman” diye bir insan (süper kahraman) hayal edelim; bilgisayar ya da herhangi bir cihaz olmaksızın internete sadece beynini kullanarak bağlanabiliyor. Ve tüm kodları çözüp, her sisteme girebilme yetisine sahip. Bu şekilde tüm dünyayı değiştirmesi mümkün.

Ne büyük bir güç değil mi?

Peki ya bu insan internetin olmadığı bir zamanda ya da dünyada var olsa ne olur?

Elbette ki bu sahip olduğu gücün ve yeteneğin zerre kadar değeri kalmaz. Yani çok anlamsız olur. Bunu anlatmamın sebebi insanların çağa uygun iş bulmak için kendilerini yetişmeleri gerektiği falan değil. Çağın getirdiklerinin insanların gelişimlerini engelleyecek sistemler geliştiriyor olması.


En basiti teknolojiyi örnek verebiliriz. Teknoloji dediğimiz şey felsefesiz bilimdir. Bu da insanları aptallaştırmaktan başka bir işe yaramaz. Yaramıyor da zaten. Yani şimdi teknoloji hızla gelişiyor, büyük şirketler uzayda çok değişik işler peşindeler. Nanobotlar yapılıyor ve şu an bilmediğimiz, belkide hayal bile edemeyeceğimiz buluşlar var. Ama nedense bunların hiç biri daha sağlıklı olmamızı, daha huzurlu ve mutlu bir hayat sürmemizi sağlamıyor. İşin en can sıkıcı yanı insanları aptal yerine koyup, şu ya da bu hastalığın çaresi yok deniliyor. Gerçekte ise teknoloji dediğimiz şey, sanılanın tam tersine insanları kontrol etmek, gütmek için kullanılıyor.

“Yaşadığımız çağ, akademik kapitalizm.” Yani sermaye sahiplerinin akademisyenleri satın alması sonucu, toplumla paylaşmak istediklerini akademisyenlere söylettirdikleri çağdayız.. Yani satılmış insanların çağı. Satılmış bilim insanlarının çağındayız."

İnsanlığı kurtaracak olan sevgi ve sanattır. Ama tüm söylemler nefret dolu. Toplumlara kaktırılan her şey sanat karşıtı. Popüler kültürde sanat diye dayatılan şeylerse gerçek sanatla uzaktan yakından alakası olmayan yozlaşmış kültürler. Ve bu yönde dünyayı kurtaracak bilince ve güce sahip insanlar sistemin getirdiği engeller yüzünden o sahip oldukları çok yüce güçleri kullanamıyorlar. Yani biraz önce yukarıda bahsettiğim yanlış zamanda ya da yanlış tarihte dünyaya gelmiş “webman” gibi ne yapacaklarını bilemeden bön bön dünyayı seyrediyorlar. Kendilerini dışlanmış, yetersiz ve yalnız hissediyorlar.

Bozuk ve yozlaşmış bir sistem içinde bir insan ne kadar iyi niyetli ve verimli olursa olsun faydalı bir şey yapamaz. Çünkü işleyiş buna izin vermez. Diyelim bütün vergi müfettişlerinin rüşvet aldığı bir dairede rüşvet almayan dürüst bir memurun barınması mümkün değildir. Tam tersi de iyi bir sistem içinde kötü niyetli bir insan da istese bile kötülük yapamaz. Çünkü sistem buna izin vermez. Dolayısıyla insanlardan ziyade eleştirmemiz gereken sistemlerdir. Kötülük yapan bireyler üzerine durmak, lanet etmek, küfretmek sistemin tam da istediği şeydir. Çünkü siz detaylarda kaybolurken ana konuyu kaçırır ve olumlu bir sonuca bağlanamazsınız. Bu arada şeytana hizmet eden düzenin çarkları dönmeye devam eder.

Elbette ki son derece karmaşık şekilde birbirine bağlanmış ilişkileri çözüp sistemi değiştirmek pek mümkün görünmüyor. Çünkü bundan herkes zarar görür, herkes bunun altında kalır. İşte bu sebeple insanların düzeltemediği bu sistemi doğa insanlarla birlikte yok edecek ve başka bir dünya başlayacak. Bu derece yozlaşmış materyalist düşünce yapısına sahip bir düzenin devam etmesi mümkün değil.

23 ARALIK 2016 CUMA